Маған уақытыңды сатшы!

Иә, тақырып ерсілеу көрінген болар. Дегенмен орыстың «Я готов заплатить вам за ваши время» деген сөзінің тура аудармасы осылай. Қоғам былай, қоғам олай деп бәрін публикаға арта салғанды ұнатамыз. Дегенмен сол қоғам деген өзіміздей адамдардың жиынтығы-тобыры емес пе?!  

Әй, әй, әй... Негізі айтайын дегенім бұл емес. Көкейімдегі дүние басқа. Жақын күндері бір танысым ауруханаға түсті. Қазақ-бауырмал халық, хәл сұрау салтымыз дегенді жалау етіп, өзімнен әлдеееқайда ауқатты тұратын бай туысымның жағдайын біліп қайттым. Өкінішті -ақ, хәлі мүшкіл екен, төсекке танылды да қалды. Соңғы кезде гүрілдеп, бизнесі көк тіреп тұр еді. Аяқ астынан инфаркт алды. Жүрегі жүруді де көтермейді. Ендігі қалғаны Алланың жазған ғұмырын төсекке байланып қозғалмай өткізу. Амал қанша. Кезіндегі «Богатые тоже плачут» деген кино есіме түсіп кетті ғой. Енді жаңағы туысыммен сөйлескенде осы күніме шүкіршілік еттім. Байлық-мәңгілік емес, бай болу бақытты болу деген емес екен. Туысымның әңгімесінен ұққаным сол.